Cloud usiadł sobie sobie przed mężczyzną, zamknął oczy i założył ręce na piersi. Nic się nie odzywał ponieważ jemu zależało tylko na wykonaniu zadania, wtem usłyszał że staruszek ma wątpliwości co do Nekomi.
- Ona jest moim wsparciem, nawet Pan się nie spodziewa co potrafi - Powiedział i uśmiechnął się.
Po chwili otworzył oczy i swoim lodowym spojrzeniem można powiedzieć że "przeszył" staruszka.
- Teraz proszę opowiedzieć nam o misji ponieważ nie mam czasu - Dodał po chwili.
Strife nienawidził spotkań ze zleceniodawcami, zawsze się przeciągały i były nudne przez co chłopak aż sobie ziewnął. Ten typ mężczyzny wolał działać niż czekać.

Zleceniodawca patrzył na was jeszcze przez jakiś czas po czym powiedział.
- Skoro jest teście pewni to słuchajcie - zaczął nadal podejrzliwie zerkając na Nekomi - Niedawno koło  naszej wioski zaczęła kręcić się nielegalna gildia nazywana przez jej członków "Bractwem Ekstremalnych" bardzo przeszkadzali naszej społeczności wybrykami typu podpalenia, kradzieże oraz najróżniejsze uprzykrzanie życia innym. Tym razem sprawa jest poważniejsza. Przedwczoraj skradziona nam księgę stworów. Cechuje się ona tym że na każdej jej stronie znajduje się inny potwór gotowy do uwolnienia. W czasach wojny służyły nam do obrony wsi jednak teraz w niepowołanych rękach mogą narobić bałaganu. Zadanie macie proste, znaleźć łobuziaków, odebrać im księgę a ich samych posłać za kratki - po tych słowach pogrzebał w kieszeni i wyciągnął coś w rodzaju komunikatora z jednym czerwonym przyciskiem - Jak osobnicy będą już unieszkodliwieni naciśnijcie przycisk, a straż przybędzie ich aresztować. Wypłatę dostaniecie jak wrócicie do mnie z książką i lepiej by była w jednym kawałku.  - zastrzegł na koniec podając wam urządzenie.

Słuchała uważnie staruszka, swojej księgi nie wyciągała bo po co. Jednak zawartość bardzo ją zainteresowała. A kto by nie chciał jej przeczytać. Sama też nie mogła doczekać się misji. Kto wie może i jej magia się przyda na coś.
-zrobimy wszystko aby ją odzyskać.
Uśmiechnęła się, teraz tylko czekać aż ruszą.
- To choć ruszajmy.
Powiedziała z uśmiechem do chłopaka, oby tylko udało jej się opanować emocje. Cóż jej moc to uczucie, pozytywne i negatywne. Wyczuwa je też.

Kiedy chłopak usłyszał łkanie od razu zaczął się rozglądać. Chwilę trwało zanim zlokalizował kotkę na drzewie jednak nie czekał już ani chwili dłużej tylko wzbił się w powietrze po czym wylądował na gałęzi obok niej.
- Nie martw się, my jesteśmy Ci dobrzy - Powiedział kładąc rękę na jej łebku.
Objął różową jedną ręką po czym zeskoczył z drzewa.
- Teraz opowiedz nam co się wydarzyło, możliwe że będziesz mogła pomóc nam w wykonaniu misji - Dodał po chwili stając naprzeciwko Nekomi. Cały czas trzymał jednak kotkę aby czasem nie uciekła z powrotem na drzewo. Nie miał zamiaru się z nią ganiać i niepotrzebnie marnować magiczną moc której użył aby wzbić się w powietrze.

Wprawdzie nie zużyłeś dużo magicznej mocy by wskoczyć na drzewo ale dobrym pomysłem było jej oszczędzanie jeśli w perspektywie była walka z grupką magów każda namiastka magicznej mocy by się przydała. Kotka nadal się trzęsła ale nie sprawiała wrażenia jakby miała się zaraz wyrwać i odlecieć na skrzydłach nie wiadomo gdzie. Tkwiła w twoich ramionach wyraźnie spanikowana. Nawet nie otwierała oczu jakby coś ją nadal bardzo przerażało. Dopiero gdy uświadomiła sobie że stoicie na ziemi powoli rozchyliła powieki ukazując duże bursztynowe ślepka.
- Dzię.. kuj... e - wyszeptała łamliwym jeszcze od płaczu głosem - Oni mnie tam wsadzili... a wiedzą że ... boję się wysokości - otarła łapką łezki i zaczęła się w was wpatrywać.
- Naprawdę chcecie ich pokonać - zapytała nieco nieufnie ale dało to wam nadzieję że coś wie o typach na których dostaliście zlecenie.

Patrzyła na nią, chciała ją poglaskac ale powstrzymała się. Wiedziała że teraz w obronie mogłaby coś zrobić, kiedy kotka się uspokoiła i była na ziemi kucnela.
- Cloud spokojnie, i tak chcemy, i zrobimy wszystko by pożalowania tego co tobie zrobili.
Pogłaskała ją po leku z uśmiechem.
- Jeśli chcesz możesz iść z nami, mogę cię ponieść jeśli chcesz.
Kucala dalej kotka była urocza, a nie chcąc jej straszyć wolała kucac.
- Jak się nazywasz? Ją jestem Nekomi.

Cloud od razu ruszył we wskazaną stronę. Nie lubił stać bezczynnie i przeciągać tego co nieuniknione. Po chwili usłyszał jak kotka się nazywa.
- Ja jestem Cloud, Cloud Strife - Przedstawił się cały czas idąc we wskazanym kierunku.
Po chwili stanął na chwilę i odwrócił się do dziewczyn.
- Idziecie? Nie będziecie musiały walczyć ale wolę mieć was blisko siebie abyście mi się nie zgubiły - Powiedział patrząc na nie.
Szczególnie swoje słowa kierował do Nekomi w której to się podkochuje.