- Huh niby tak, nie musisz być taka nerwowa, wyluzuj, rozumiem że możesz mnie nie lubić czy coś w tym stylu, ale wierz mi - tak łatwo mnie nie odstraszysz. Jestem uparty jak mało kto, równie dobrze mogę spędzić tu cały rok, o jedzenie nie muszę dbać - powiedział spokojnie jak zwykle ze swoim denerwującym spokojem.
- Jeżeli zamierzamy tu spędzić trochę czasu, może zabawmy się w coś huh? - zapytał po czym dodał.
- Może.. pokażesz mi dlaczego Lamia Scale słynie z tego że są najlepszymi taktykami na świecie? - wredna minka nie znikała z jego twarzy. Po pstryknięciu palcami obok Kareona pojawiła się mała kartka i długopis.
- Napisze jakiś przedmiot oraz pewną sytuacje, a ty wytłumaczysz mi co byś zrobiła. - oznajmił

W pewnej chwili Kareon poczuł złość, nie była to typowa cecha dla niego, rzadko kiedy się denerwował,nawet na wrogów.
-Cóż dziewczyna jest, zadufana w sobie..nie podoba mi się to bardzo, być może jest to odpowiednia chwila na to by pokazać swoją moc, może w końcu zyskam troszeczkę chociaż szacunku, nie zależy mi na niczym więcej, po prostu Kurwa chce normalnie pogadać
- Rany,rany rozumiem że istnieje coś typu Honor.. ale jest jeszcze wiele innych cech, być może ta jest ważna, powiedział bym bardzo ważna, ale szacunek.. to jest coś większego, być może.. - za nim dokończył postanowił pokazać " na co go stać" jeżeli się zdenerwuje. Wykorzystując chwile nieuwagi kobiety zwiększył regeneracje wokół niej tak żeby straciła całkowicie możliwość ruchu.
- Ostrze ciemności, przybądź do mnie i użycz mi swojej mocy.. - ręka Kareona przybrała postać miecza z pazurami, który potrafi się dowolnie wydłużyć. Ostrze wydłużyło się tuż do policzków dziewczyny delikatnie ocierając je.
- Rany,rany a co byś zrobiła w tej chwili? - zapytał, cóż nie chciała bawić się w zadania na karteczce, pobawimy się w zadania w życiu..

- Nie koniecznie, sporo osób potrafiło by ci się odwdzięczyć za szacunek, niektórzy dwa razy mocniej, niektórzy tak samo.. posiłkiem dla robactwa? - Kareonowi zdecydowanie wydawało się że kobieta ma jakieś problemy ze sobą, no ale cóż zadanie żeby ją przekonać do siebie nawet jeżeli to ma być bardzo nietypowy sposób i cięższy niż pokonanie mistrza Lamii, to trzeba się podjąć.
- Pouczać? skądże.. aż po co ta obrona, jak bym chciał już dawno byś nie miała żadnej kończyny, mojego ostrza nie jest w stanie zablokować.. większość rzeczy.. jedynie Łuski smoka są wstanie co najwyżej trochę zablokować obrażeń, cholera mam dzisiaj pecha.. ale kto powiedział że muszę cie ranić! huhu! ja mam swoje sposoby "walki" - na twarzy pojawił się ogromny uśmiech, "złowieszczy" śmiech można było usłyszeć kilka kilometrów od miejsca zdarzenia.
- Co my tu mamy na liście dla naszej panii.. - magiczna lista pojawiła się w rękach Kareona.
- Sądzę że to ci się spodoba rany,rany to moje marzenie znaleźć się w czymś takim.. chciałem być pierwszy, ale jakże ostatnio ci smakowało.. doznasz tego zaszczytu! - tuż nad głową dziewczyny zaczął pojawiać się sernik, który spadał z bardzo małą siłą której nie dało się odczuć prosto na głowę dziewczyny,rozbijając się na wiele mniejszych części, które opadały na inne części ciała.
- Deszcz od Bogów.. rany, rany... piękny widok - sztuczna  łza wytworzona magią spłynęła po twarzy mężczyzny.
- Zdecydowanie Sernik jest kontrą na łuski.. - dodał

//Kufufufufu, Jeżeli to cie nie przekonało to czym mam kurwa rzucać, rodzynkami? >.< każdy ich nienawidzi//

- No nie, liczyłem że sernik cie załatwi na dobre, w końcu Bogowie z tobą teraz walczą, a co do Smoka, sądzę.. że nie miał by szans! a jak bym dodał jeszcze do tego rodzynki.. huh.. masz szczęście że jestem człowiekiem ,który wie co to litość, rodzynki już by cie totalnie wyniszczyły..  tak więc głowy by mi nie odgryzł. - mruknął spoglądając na liste.
- Rany, liczyłem że to wystarczy żeby przekonać kogoś do siebie.. ale no dobra! nie to nie! - sernik dalej uderzał prosto w głowę dziewczyny, z czasem powinien ją zasypać.. może tą ją czegoś nauczy.
- Sama tego chciałaś nie będę powstrzymywać emocji! - Ręka Kareona zamieniła się  w ogromne ale lekkie jak płatki śniegu pióro.
- Ostrzegałem! - tortury poziomu drugiego zaczęły się już w tej chwili, Kareon liczył w głębi duszy że dziewczyna ma łaskotki ale jeżeli nie to i tak będzie cierpieć. Powolne ruchy piórem po nosie powinny spowodować swędzenie, iż dziewczyna nie mogła się totalnie ruszyć, powinno być zabawnie.

- Wydaje mi się, że wygrałem.. no dobra przestane.. - cała magiczna moc zniknęła, ręka wróciła do normy, grawitacja także, jedynie sernik wokół dziewczyny pozostał.
- To co, może porozmawiamy o czymś ciekawym? - szeroki uśmiech na jego twarzy powinien lekko zdenerwować dziewczynę no ale co, w końcu on na początku starał się być miły, to kobieta otworzyła jego " demonicznie złego króla sernika"
- Sernika jednakże nie mogę usunąć, huh.. myślę że to ci nie przeszkadza.. to tylko.. kilka warstw.. prawda? lepsze niż makijaż, smaczniejsze.. - Kareon zawsze twierdził że posiłek ten może posłużyć to wielu rzeczy.

- Muchy da się pozbyć, a co do makijażu.. sądzę to samo, osobiście wolał bym jak dziewczyny z tym czymś nie wychodziły by z domu,lasów gdziekolwiek mieszkają.. - cała sytuacja powoli się uspokajała, dziewczyna po jakże niesamowitych i wrednych torturach złapała trochę opanowania, albo plan zemsty niedługo zostanie ukazany.
Powoli robiło się ciemno ale mrok nie zagrozi magowi którego intelekt rozświetla pół świata.
- Rany,rany liczę że się na mnie nie gniewasz czy coś, ręce wolałbym żeby zostały na miejscu. Jeszcze mi się przydają.. - dodał chowając ręce za plecy.

- Domyślam się że nie będzie mi wtedy miło, no ale prędzej czy później zobaczę co oryginalnego wymyślisz, liczę że nie jesteś na takim poziomie tortur jak ja, chociaż wole to niż wyrywanie głowy.. serio, tak jakby co ci mówie , a co do odrywania i odgryzania.. arr.. nie przepadam za smokami, czuje lekkie przerażenie widząc same łuski, a co dopiero całego Smoka. - rzekł dosyć spokojnie, historia ze smokiem była stara ale nadal wydawała się być ciekawa. W młodości były pewne problemy.. jak uczył się magi grawitacji..
- Huh, jeżeli nie masz zamiaru teraz mi nic zrobić to mogę się ubrać, liczę na to ze jak na złość nie spadnie nam deszcz.. czy coś w tym stylu.. - Kareon spokojnie wyjął z magicznego pudełeczka swoją szatę, wstał po czym ją ubrał.
- Naprawdę robi się już późno, nie boisz się że napadną na ciebie Heeee? - zapytał chociaż wiedział że to było niepotrzebne pytanie. Raczej potężni magowie nie mieli by ochoty bawić się w okradanie dwójki dosyć biednych magów, pomijając fakt że Kareon może stworzyć sobie nieograniczoną ilość pieniędzy. Można uznać go za chodzący bank.

- A załatwiaj byle mojej szaty nic nie zmoczyło, i tak już miałem sporo kłopotów, to moja jedyna pamiątka po bliskiej mi osobie ,która bez żadnego słowa zniknęło no ale takie jest życie, nie można się przejmować i trzeba iść do przodu i denerwować ludzi - prawda? - wpatrzony w niebo Kareon ze swoją bladą cerą wyglądał jak duch. Jedynie czerwone włosy wyróżniały się na nim w tej chwili, widać je było z daleka.
- Życzyć ci nie życzę, chyba że chciała byś się oderwać od mojej idealnej osoby, wtedy jasne, niech smoki zabiorą cie z dala ode mnie, być może chwile w końcu odpoczniesz, ciekaw jestem czy smoki lubią sernik.. - śmiał się jak idiota, sam nie wiedział z czego.