Mag postanowił powrócić z misji tą samą drogą którą transportowali więźnia, było to spowodowane tym że to miejsce naprawdę mu się spodobało. Było tu wszystko co potrzebował do tego złudnego uczucia jakim jest szczęście. Las pełen mrocznych miejsc które wręcz go odprężają, duże leśne polany na których można spokojnie wypocząć, i to co uważał za najważniejsze czyli brak ludzi, jedynie gdzie mógł spotkać jakieś ślady ludzkiej działalności to szlak handlowy, ale nikt przecież nie powiedział że to w jego okolicach należy się znajdować. Kaz spokojnie wędrował szlakiem z powrotem do miasta jednak gdy przypomniał sobie o walce jaką niedawno stoczył i o tym dziwnym przeciwniku postanowił na chwilę się zatrzymać i odpocząć. Młody mężczyzna tak naprawdę nie chciał wracać do miasta tak szybko, wolałby nawet nigdy nie wracać. Gdy mag cienia zboczył nieco ze szlaku i zagłębił się w lesie odnalazł polanę która wydawała się praktycznie nietchnięta przez jakąkolwiek działalność człowieka. Po krótkiej chwili położył się opierając głowę o mały pień który pozostał po wyciętym drzewie. Pogoda była piękna, niemalże bezchmurne niebo, słońce ogrzewało twarz maga który po chwili postanowił zdjąć czarny płaszcz, wiedział ze w takich miejscach może spokojnie poruszać się bez niego i nikt nie będzie czepiał się jego czerwonych oczu które wielu uznawało jako znak że Kaz jest związany z demonami, lub nawet z samym diabłem.
- To miejsce jest idealne... nie dziwie się że to właśnie tu Zeref stworzył jednego ze swoich demonów, nikt nie mógł się spodziewać że w tak błogim miejscu będzie się czaiło wielkie zło - najwidoczniej mag nadal rozpamiętuję słowa runicznych rycerzy na temat Amanjaku.
Po chwili wygrzewania się w słońcu promienie zaczęły nieco przeszkadzać magowi, normalna osoba zapewne w takiej sytuacji przeniosłaby się pod drzewo w poszukiwaniu cienia, jednak nie on. Po pierwsze Kaz był zbyt leniwy aby teraz ruszyć się gdziekolwiek a po drugie nie miał takiej potrzeby ponieważ w każdej chwili mógł przy użyciu odrobiny Magicznej Mocy stworzyć cień w dowolnym miejscu aby ochronił go przed promieniami słonecznymi. I tak właśnie zrobił co zapewne wyglądało dziwnie na w pełni oświetlonej słońcem polanie znajdował się tylko cień który otaczał maga ciemności pogrążonego w myślach.

Ostatnio edytowany przez Vege (2014-07-22 00:32:04)

Spokojny wypoczynek maga ciemności został drastycznie przerwany przez odgłosy z ruszających się krzaków. Mag najpierw pomyślał że to jakieś zwierze po prostu się tu błąka więc postanowił nie reagować tylko wrócić do spokojnego wypoczynku, jednak głosy ludzkie jakie dało się po chwili usłyszeć już nieco bardziej zaniepokoiły Kaz'a. Mężczyzna wiedział że ta okolica jest niebezpieczna, pełno tu ludzi z mrocznych gildii co mogłoby sprowadzić maga cienia do zguby. Poza tym jest jeszcze ta tajemnicza osoba w masce.
- Dlaczego zawsze w takich chwilach musi się coś wydarzyć - westchnął w myślach Kaz po czym po cichu podniósł się z miejsca wypoczynku aby przypadkiem nie zwrócić na siebie uwagi, jednak wiedział ze musi trochę zaryzykować. Zwykłe podejście do krzaków i sprawdzenie co się za nimi kryje byłoby praktycznie równoznaczne z wydaniem na siebie wyroku śmierci, a na tamten świat Kazowi się nie śpieszyło. Musiał skorzystać z odrobiny magii, dlatego po chwili namysłu założył na siebie z powrotem swój ulubiony płaszcz po czym zamienił się w cień, było to o tyle niebezpieczne iż mag wyższej klasy z łatwością wyczułby magiczną moc zużytą na tą zamianę. Kaz spokojnie brnął w postaci cienia w okolice krzaków jednak nie zaryzykował bezpośredniej konfrontacji, zamiast tego nadal w cienistej postaci "wślizgnął się na drzewo" po czym po znalezieniu odpowiedniego miejsca aby się zakamuflować odmienił się z powrotem co po raz kolejny wytworzyło aurę mrocznej magicznej mocy. Gdy Mag spojrzał na osobę najwyraźniej ucinającą sobie drzemkę.
- Myślałem ze ta okolica jest bardziej odcięta od ludzi, ehhh chyba nigdzie nie znajdę spokojnego miejsca - po raz kolejny Kaz uciął sobie pogawędkę z samym sobą, cóż skoro nie odzywał się zbytnio do innych ludzi musiał rozmawiać z samym sobą aby nie zwariować. Kaz niestety nie mógł ocenić siły śpiącej dziewczyny co go zmartwiło, wolałby wiedzieć kto znajduję się w pobliżu, czy jest się czego obawiać czy może jednak nie. Aby się tego przekonać jest tylko jedna opcja, spokojnie przeczekać to całe zajście tak aby nie zostać zauważonym... jednak aura magicznej mocy mogła go zdradzić. Cóż teraz i tak już bardziej nie pogorszy swojej sytuacji więc postanowił po raz kolejny za pomocy zamiany w cień spełznąć z drzewa. Cóż było nadal jedno wyjście aby sprawdzić kim jest ta osoba. Kaz oddalił się nieco od tego miejsca aby ukryć swoją mroczną aurę po czym w stronę kobiety posłał jedną ze swoich marionetek czyli żołnierza cienia który był stworzony w jednym celu, wykonywać wszelkie rozkazy swego pana, dodatkowo Kaz miał pełną kontrole nad swym tworem dlatego nawet mógł się porozumiewać przez swego stwora. Gdy pojedynczy żołnierz był gotów do wykonania swojej misji, został posłany w kierunku kobiety i jej zwierzaczka. Gdy stanął naprzeciw nim aura mroku była aż zanadto wyczuwalna.
- Kim jesteś? - zapytał stwór głosem swego pana który kontrolował go w każdym calu.

Mag jedynie westchnął, wiedział że to jednak było głupie posunięcie, jednak... jeśli kobieta wiedział że on tu jest i nadal go nie zaatakowała znaczy że nie ma złych zamiarów. Przez chwilę Kaz wahał się czy wyjść z ukrycia, nie chciał się przeliczyć, jednak po chwili postanowił się ujawnić... chociaż nie do końca ze względu na to iż nadal jego twarz była zakryta kapturem.
- Interes? A czegoż mógłbym chcieć od kobiety wypoczywającej w lesie. Pewnie nie zwróciłbym na ciebie uwagi i nie zakłócał spokoju, jednak twój pupilek przerwał go mi, a jako iż niedaleko tego miejsca stoczyłem niedawno pojedynek na śmierć i życie wolałem nie ryzykować spotkania twarzą w twarz z jakimkolwiek osobnikiem z mrocznej gildii, stąd mój sługa - oznajmił zbliżając się powolnym krokiem Kaz.
- Mam nadzieję że nie pomyliłem się co do ciebie i nie jesteś jedną z mrocznych... - dodał po chwili zatrzymując się w bezpiecznej odległości.

Mag cicho się zaśmiał. Cóż najwidoczniej kobieta uważała go za półgłówka albo gorzej, w rzeczywistości było jednak nieco inaczej.
- Sądzisz że to błąd? Oboje dobrze wiemy że znasz obecny poziom mojej Magicznej mocy i ja zna twój, wiem że z łatwością byś mnie teraz zabiła bez najmniejszego wysiłku, jednak... nie zrobiłaś tego, dlatego czemu miałbym ukrywać co się wydarzyło niedawno. - odpowiedział po chwili. To prawda, dało się wyczuć że kobieta do zwykłych magów nie należała.
- Boisz to zbyt mocne słowa, powiedzmy że przez pewne wydarzenia w przeszłości nie jest zbyt mile widziany w kręgu mrocznych gildii. Chociaż w sumie legalne gildie też nie przepadają za osobami takimi jak ja, w sercach których kryję się mrok - powiedział po chwili.
- Myślisz że chodziłbym tak obrany gdybym był członkiem legalnej gildii? Nie znam nikogo kto by chciał w szeregach osobę którą ludzie posądzają o kontakty z demonami i innymi wysłannikami piekła. - dodał po chwili mężczyzna.

Kaz spokojnie słuchał to co miała do powiedzenia kobieta, cóż miała rację co do ukrywania potencjału magicznego i co do tego że Demony itp. to wymysły ludzi i ich słabości, jednak z jedną rzeczą nie mógł się zgodzić ze względu na swoje własne doświadczenie.
- Może i powinienem mieć szans jednak póki co usiłowałem dostać się do 2 legalnych gildii, jednak zostałem odrzucony przez mistrzów ponieważ nie mogli spojrzeć mi w oczy, nie mogli spojrzeć w oczy zbuntowanego niewolnika który nie powinien posiadać żadnej magicznej mocy. Który nie poznał świata poza murami mrocznej gildii... Zresztą nie potrzebowałem gildii zwłaszcza że to były tylko jakieś lokalne malutkie gildie. - powiedział po czym delikatnie się uśmiechnął chociaż oczywiście nie było to widoczne.
- Pan mroczny? Całkiem ciekawy pseudonim jednak nie dla mnie. Sądzisz że mój ubiór jest związany z moją magia? Tutaj się mylisz, noszę ten płaszcz aby spokojnie poruszać się wśród ludzi, stereotypy prześladują mnie na każdym kroku - dodał po czym zdjął kaptur pokazując swoje siwe włosy i to o czym mówił swoje oczy które miały kolor który był niezwykle podobny do koloru krwi.
- To właśnie oczy muszę ukrywać, niezwykle mało jest ludzi na świecie o oczach koloru krwi, a ci którzy byli rozpoznawani byli prawdziwymi ludzkimi potworami. Przekonałem się na własnej skórze jak ludzie potrafią wierzyć w stereotypu i próbować kogoś uśmiercić za kolor oczu - oznajmił spoglądając na nią.
-

z/t

Zauważył jakąś dziwną małą dziewczynkę. No nie dało jej się nie zauważyć. Wrzeszczała tak że uszy puchły. David przewrócił oczami.
-A co ja będę z tego miał?-spytał-wiesz nic za darmo-stwierdził.
Usiadł przy drzewie.
-Pierwsze-zaczął-ile płacisz?Drugie o co chodzi?-spytał się i wyciągnął topór i patrzał na niego.

-No dobra-zgodził się. Wstał, w ręce trzymał swój topór-to prowadź-powiedział obojętnie. Pff to tylko kilku bandytów...może im pomogę? Nie no dobra raz w życiu zrobię coś dla małej dziewczynki.