Stawiła się w miejscu spotkania jako pierwsza. W razie potrzeby przygotowała się do obrony, kto wie do czego posuną się wróżki widząc ją tam. Podejrzewała, że wieść iż Sabertooth posiada własnego demona rozeszła się już po całym Fiore. Klnąc pod nosem w swoim własnym języku podjęła wpierw spacer po terenie, a później szybki, niemalże błyskawiczny trening. Przebywając wśród ludzi i wykonując ich zadania zwyczajnie się rozleniwiła. Nie minęło kilka minut jak znalazła się ponownie na ziemi, a następnie metr nad ziemią w pozycji lotosu i medytując. Wyciszając umysł była gotowa na wszystko. Pozostawało tylko czekać.

Chłopak stawił się po wyleczeniu swoich ran w szpitalu na ustalone miejsce. Zobaczył mistrzów legalnych gildii i jeszcze parę dodatkowych osób. Za bardzo tym się nie przejął. Stanął po chwili gdzieś na uboczu na tyle by wszystko słyszeć rozglądał się dookoła czekając na resztę osób, które mają się tutaj jeszcze zjawić. Niecierpliwił się tym czekaniem chciał jak najszybciej ruszyć i uratować porwaną dziewczynę przez Tartaros. By zająć trochę swoje myśli usiadł i zaczął po chwili medytować.

Pojawił się i on, wielki niesamowity Kareon,wparował na swoich wyczarowanych skrzydłach. Nie było to zbyt piękne.. ani idealne lądowanie, gdyż jedna z stóp poruszyła się.. i gleba. Piękne uderzenie twarzą prosto w ziemię.
- Nic mi nie jest!, Co tam? - Wrzasnął akcentując głośno ostatnią literę każdego słowa.
- Kiedy ruszamy!, no jakieś informacje! no cokolwieeeek! - irytujący głosik można było usłyszeć na całym placu.
Jaaa to moja okazja wreszcie się popisać.. jako tako.. niby nie uratowałem jeszcze.. nikogo w życiu.. tylko traciłem.. większość osób.. ale co może pójść nie tak, życie jest jak kropla wody.. pojawia się i znika.. - Mina mężczyzny przybrała trochę.. poważniejszą pozę twarzy.

Sael po prostu wszedł sobie na plac. Nikogo nie zaczepiał, ani nie witał. Na jego twarzy malował się uśmiech, a w oczach zaiskrzyły płomienie.

Chłopka patrząc w przestrzeń bez żadnego konkretnego powodu, usłyszał znajomy mu głos. Wiedział, że to wróżka, z którą miał "przyjemność" spotkać się na ostatniej misji. Z powodu samej grzeczności, nie pozostawił jej bez odpowiedzi:
- Cześć... powiedział od niechcenia, ale nie emitował odrzuceniem do niej, tylko był bardziej nastawiony na sztuczne towarzystwo. Czyli stoisz obok niego i stoisz i stoisz i nie wiesz po co stoisz i ciągle stoisz i w sumie będziesz stał, bo nie ma nikogo, z kim można pogadać... to znaczy, z nim też nie pogadasz, ale Cię nie pogoni, bo mimo swojego trudnego charakteru, nie ma nic przeciwko towarzystwu.

China kopnęła poniewierający się pod jej stopami kamyk. Tak bardzo się nudziła, że nie sposób tego opisać. Uh... Gdzie nie spojrzała, wszyscy tylko czekali na "rozkazy". Ileż można było? Mimo, że dziewczyna nie była tam wcale tak długo, czas dłużył jej się niesłychanie. Szczególnie, że nie było osoby, która mogłaby ją zabawić ciekawą pogawędką. Noiz... Miała naprawdę nadzieję że da radę z nim porozmawiać, ale najwyraźniej na rękę mu było milczeć. Prychnęła pod nosem.
- Gdzie się podziali pozostali z Fairy Tail?- powiedziała na tyle głośno, aby mag stojący obok ją usłyszał. Potem zatoczyła kółeczko i przespacerowała się jeszcze. Niezbyt oddaliła się od Noiza, nie chcąc stracić z oczu jedynej znajomej osoby. Wpadła za to na czerwonowłosego chłopaka, Kareona. Ach to ten... który narobił dość hałasu gdy się pojawił na placu.

Chwilowe wyciszenie Kareona nie trwało zbyt długo ponieważ już po chwili znalazł.. sobie zajęcie które pozwoliło mu zapomnieć o sytuacji.
- Ohayoo.. dziewczyno, wybacz nie wiem jak cie zwą..przedstawisz mi się? mnie zwą Kareon, jestem magiem... w sumie jeszcze żadnej gildii i póki co nie śpieszy mi się nigdzie pędzić, o magiach.. raczej nie musze dużo mówić..  rzekł po czym, gdy wystawił dłoń pojawiły się na niej dwa kawałki sernika.
- To takie typowe, częstuj się - dodał radośnie. Uśmiech od ucha do ucha mógł.. lekko onieśmielać ludzi no ale! przecież ktoś w końcu musi się przyzwyczaić do jego idiotycznego stylu bycia.
Aby to wszystko szybko się ruszyło, nie mam zamiaru tu sterczeć do ranaaa rany,ranyyy