No to na pewno zbliżali się do dobrego miejsca. Żołnierze chyba nie pomylili kierunków, dobra zaatakowali ich bezpodstawnie ale na kompletnych idiotów też nie wyglądali. To coś mogło być związane z ich misją. Nie wiedzieli czemu gang magów dręczy tutejszą ludność a oto pojawiała się hipoteza porwań dla boga. Biorąc pod uwagę rangę misji jego siła też kolidowała w okolicach kategorii B. Pozostawała jeszcze kwestia akolitów ciekawe czy to ich zjadał czy oni mieli mu jedzenie sprowadzać. Tak czy inaczej stwora trzeba było się pozbyć zanim więcej szkód narobi.
- Zabawmy się ptaszynko - rzuciła prowokującym tonem po czym  wystrzeliła z ręki kolejną falę psychicznego ciosu. Nie mocną, nie z pełną siłą jednak wystarczającą by odrzucić smakosza ludzkiego mięsa na sporą odległość. Tak, chciała go przetestować. Stanęła w każdej chwili gotowa unikać jego ciosów. Zwinności i szybkości nie można było jej odmówić. Miała nadzieję ze jej towarzysz też sobie poradzi.

Zaatakowaliście oboje, ale Bożek nie przerywając posiłku po prostu przeteleportował się kilka razy. Chwilę później zaskrzeczał w sposób przypominający śmiech i zniknął wam z oczu. W świątyni znikąd dobiegł was odgłos dzwonów, a ze schodów po prawej zbiegli akolici krzycząc coś w języku, którego nie mogliście zrozumieć. Jeden z nich wystąpił na przód i wskazał dłonią drzwi, które zamknęły się z hukiem. Telekineza czy wiatr? Tego musicie się domyślić. Nie macie jednak na to czasu bo zaczynając was atakować cienie, a po nich mroczne płomienie pochodzące od akolitów.

Chłopak się ucieszył że na niego nie podziałały ataki nie chciał za szybko tego skończyć. Przyglądał się tylko jego telep ortom których poużywał przez chwilę. Gdy zobaczył akolitów uśmiechnął się lekko. Po prostu stał w miejscu jak ich zaatakowano.
- Dzięki. Powiedział gdy jego towarzyszka osłoniła go barierą.
Gdy ich atak się skończył to zamierzał wykorzystać swoją celność unieruchamiając ich. Po chwili wystrzelił w każdego w kolana cienką wiązkę elektryczności próbując unieruchomić im nogi.

Spojrzała na niszczące mury świątyni pociski, które odbili. No cóż ptaszek raczej zadowolony nie będzie. Takie bóstwo jak on pewnie by wolało by jego wyznawcy przyjęli na siebie atak niż pozwolić by niszczyli jego sanktuarium. Nie trzeba też przypominać że sami ten atak wytworzyli. Na razie jednak mieli inny problem, a ona jeszcze chętnie się pobawi w słabszego maga niż jest w rzeczywistości. Po części liczyła też na ponowne pojawienie się bożka wobec, którego miała pewne plany. Za pomocą lewitacji wzbiła się w powietrze unikając pełznących po podłodze cienie.
- Seishin-teki dakkyū(psychiczne wybicie) - szepnęła szybkim ruchem posyłając ich ku dachowi świątyni. Może i nie używała pełni swojej siły z czystej potrzeby rozrywki ale to powinno wystarczyć by ich rozproszyć i jeśli nie grzeszą demoniczną sprawnością nabić kilka siniaków lub sprezentować jedno lub dwa złamania kończyn - Dalej mylę że możemy to załatwić bez niepotrzebnej przemocy - ponownie uśmiechnęła się do nich pozostając w górze choć w jej oczach pojawił się ostrzegawczy błysk.  Alonse była bardzo zmienna pod względem nastroju i nigdy nie wiadomo czy za minutę może nie mieć dość zabawy i pokarze im prawdziwe oblicze swojej potęgi. Na razie tylko ich uważnie obserwowała. Ich siła prawdopodobnie tkwiła w grupie bo raczej nie chcieli atakować ich w pojedynkę. Puki co nadal będzie unikać ich ataków.

Bóstwo zjawiło się, ale znajdowało się w głębi świątyni, na schodach pozostając poza widokiem wszystkich obecnych śmiertelników, było też niewyczuwalne i spokojnie obserwowało wszystko co się działo. Z siłami nieczystymi w dodatku tak silnymi jak boskimi lepiej nie próbować walczyć, ale to już sprawa Alonse, kto wie, może kiedyś otrzyma taką możliwość by się bardziej wykazać.
Jak na razie macie drobny problem bo nawet w powietrzu nie jesteś bezpieczni, macki podrywając się z podłogi i co prawda bardzo, bardzo powoli, ale zmierzają w waszą stronę kierowane przez zdolności przywódcy sekty. Reszta zaś skupiona jest na staraniach by zamknąć was w jak najmniejszej przestrzeni i albo zabić albo obezwładnić, aby móc później złożyć was w ofierze swemu bóstwu.
Akolici nie zwracali uwagi na ich słowa, zamiast tego inkantowali własne czary i w końcu świątynią wstrząsnął wielki przepływ energii. Kilku akolitów na ziemię pod wpływem zaklęcia Kazuyukiego, ale wciąż był ich wystarczająco by wymawiać słowa pochodzące z czarnej magi. Doradzam pośpiech bo promień, który ładują wbrew pozorom może pozbawić was magii.... albo życia.

Nie przejmował się że jeszcze  tylu ich zostało. Nie zastanawiał się również jakiej magii używają ani jakiego zaklęcia chciał po prostu wykonać swoją misję. Nagle poczuł niesamowitą aurę od swojej towarzyszki. Przyglądał się jej jak się zmieniała. Jej potęga nie wystraszyła go ale sparaliżowało go na chwilę.
- Ciekawe chyba ja też wezmę to na poważnie. Powiedział uśmiechając się.
Po wybuchu który towarzyszka wywołała powstał krater który po chwili zapełnił wodą.
- Możesz ich wrzucić do basenu? Zapytał po chwili spoglądając na nią

To chyba wykraczało poza parametry ich misji. Zleceniodawcy mówili im coś o magach sprawiających problemy ale nie o jakimś bóstwie od siedmiu boleści. oczywiście nie mgli wspomnieć że coś jeszcze może na nich czekać. No tak ale zdarzyli już niestety zauważyć że pracodawcy nie wywiązują się zbytnio z obowiązków gdy zamiast się normalnie przewiać zaatakowali ją i jej towarzysza. Po ataku ptaka jej samej na szczęście nic się nie stało ale Kazuyuki znalazł się w dość nieciekawej sytuacji. Ich "kolega" widocznie zamierzał go skonsumować co było i tak dobrym gestem od niego biorąc pod uwagę fakt jak potraktował swoich wyznawców.
- Niedocenianie przeciwnika jest zdecydowanie błędem - powiedziała powracając do swego normalnego tonu jej demoniczna forma znikła ale ona nadal pozostała w powietrzu lewitując.Chłopak nie był głupi na pewno zrobi coś by bożek prędzej czy później go puścił. Nie mogli mieć jednak pewności jakimi dokładnie mocami dysponuje. Biorąc pod uwagę to co przed momentem pokazał raczej nie powinni dać mu szansy na pokazanie pełnej krasy umiejętności. ewidentnie chciał ich zabić lub zjeść. Miała też przeczucie że to nie jest stwor klasy B jeśli udało mu się zgładzić tyle osób na raz mógł mieć większą. Cóż nie było to pewne ale czekać na śmiertelny cios też nie chciała. Jeśli zaś walka rozkręci się zbytnio może ucierpieć ludność pobliskiego miasteczka. Może jego policja niegrzeszny rozsądkiem ale zabijać ich nie da. Nie lubiła rozlewu krwi. Postanowiła zaryzykować i postarać się go przejąć. Machnęła ręką tworząc za pomocą rycerskiej przemiany ostrza układające się w deltę i skierowała je na przeciwnika, Następnie wystrzeliła ku górze i zafundowała mu 'psychiczny wstrząs", który był atakiem mającym ten atut że może trafić jednego dowolnie wybranego przeciwnika nie raniąc osób nieopodal. Te zabiegi miały jednak na celu tylko zmylenie przeciwnika i rozproszenie go na tyle by wymusić wypuszczenie chłopaka. Nie czekając na jego ruch wleciała prosto w niego. Zaczęła go wsysać z pełną mocą godną rangi dziewczyny. Nie mogła tu się zbyt oszczędzać. Wiedziała że jeśli coś nie wyjdzie sama straci nad sobą kontrole. Po za tym jeśli go jakoś nie pokonają teraz to pewnie znów będzie nękać mieszkańców doliny. Zresztą potem na pewno będzie mieć czas na solidny wypoczynek i nic nie będzie miało prawa go zakłócić.