Zapatrzyła się w rzekę, zastanawiając się nad tym, co powiedział. Twierdził, że rozumiał. A może tylko tak myślał, podczas gdy rzeczywistość przedstawiała się całkowicie inaczej? Nie miała ochoty się tego dowiadywać, bo w tym celu musiałaby opowiedzieć o sobie nieco więcej. Zauważyła łzę i podły nastrój chłopaka, ale nie potrafiła zdobyć się na współczucie.
- Świat bez rozczarowań to świat fikcyjny. Zostaw to co było za sobą. Pędź przed siebie, nie rozmyślaj nad rzeczami, których zmienić już nie można, a za to myśl o tym, co możesz jeszcze zrobić, żeby było lepiej. A jeśli już musisz za coś się obwiniać i czegoś żałować, rób to tak, żeby nie miało to wpływu na twoje obecne życie powiedziała w końcu, dalej spoglądając w wodę.
Mogłaby powiedzieć 'przykro mi', 'będzie lepiej'. Ale po co? Nie była pocieszycielką. Może mogli na to liczyć jej bliscy, ale na pewno nie dopiero co napotkany człowiek. Zwykle jako pierwsza zgłaszała się do dobijania.
- Chcesz wiedzieć, czemu jeszcze żyjesz? Czy to nie oczywiste? To taka taktyka. Udaję miłą, żebyś się do mnie przekonał i usypiam twoją czujność. Czekam na odpowiedni moment. Nim się obejrzysz, skończysz bez rąk i nóg, targany do własnego grobu - nawiązała do poprzedniego pytania takim tonem, jakby mówiła o pogodzie.

No no. Znowu ją zadziwił. Do tego stopnia, że zaczęła się śmiać przekonana, iż chłopak nie mówi poważnie. Nic jednak na to nie wskazywało.
- Żartujesz, prawda? - rzuciła, kompletnie go nie rozumiejąc.
Nie chce się bronić? Poważnie? Nie, to niemożliwe. Naigrywa się z niej. Tacy ludzie nie mają prawa bytu. To jest zbyt... naiwne podejście.
- Mówisz, że gdybym cię teraz spróbowała zabić, nie broniłbyś się? Nie wierzę ci. Nie wierzę, że ktokolwiek chciałby zginąć tak łatwo - dodała z taką miną, jakby go o coś oskarżała.
Wcześniej robiła sobie z igły widły, ale teraz mówiła już całkowicie poważnie, licząc na to, że zrozumie jego punkt widzenia. Przynajmniej póki co.

- Mogłabym być każdym. Każdym! Jedną z Grimoire Heart, demonem... wszystko co powiedziałam, mogło być kłamstwem. A ty mi mówisz, że nie potrafiłbyś ruszyć kogoś, kogo nieco bliżej poznałeś. To nienormalne! - syknęła zirytowana.
Wyglądała na mocno podburzoną, toteż na dłuższą chwilę umilkła.
"Nie, spokojnie. On żartuje, tylko żartuje. Po prostu znalazł skuteczny sposób na wnerwienie mnie i to wykorzystuje."
Odetchnęła głęboko. Jeśli się nie uspokoi, źle skończy.
- A jeśli nawet? Gdybym spróbowała, może dałabym radę zmienić to twoje podejście - warknęła w odpowiedzi.
Zdecydowanie stąpali po grząskim dla niej temacie.

Ostatnio edytowany przez Elvarel (2014-11-22 17:48:07)

Wstała gwałtownie, mierząc maga spojrzeniem. Nie, to niemożliwe, zeby dała radę się teraz uspokoić. Takie podejście, takie podejście... Jakim cudem jeszcze żyje?
- Och, ależ oczywiście, nic z tego! - fuknęła z rysującą się na jej obliczu złością.
Tak, musiała jeszcze pokłapać paszczą po próżnicy. Jak to się stało, że tak dalece wyprowadził ją z równowagi? Oczywiście nie zamierzała poprzestać na słowach. Nie bała się użyć przemocy, kiedy zachodziła taka potrzeba. Co prawda w tym przypadku ciężko znaleźć potrzebę, ale sama Elvarel była zbyt wściekła, żeby zwracać na coś takiego uwagę. Wymierzyła cios w pierś Kareona. Nie należał do tych najmocniejszych, aczkolwiek wystarczył, by zadać ból.

Miała ochotę wgnieść go w ziemię za to, że się nie bronił, nawet jeśli nie musiał. Za to, że tak się z niej naigrywał. I przede wszystkim za to, że zachowywał się względem niej tak, jak ona powinna była zachować się w stosunku do swojego jedynego towarzysza. A nie potrafiła. Właśnie dlatego tak się wściekała. Bo popełniła wtedy błąd, prawda? Ten tutaj tylko o nim przypominał.
- Zamknij się - warknęła w takiej pozie, jakby szykowała się do następnego ciosu.
Nie nastąpił on jednak.
- W tym rzecz, tak? Uważasz mnie za słabeusza, którym nie ma sensu zaprzątać sobie głowy i ta cała gadka, że nie chcesz zaatakować, bo choć trochę mnie poznałeś, to był pic na wodę? - oho, czyżby właśnie szukała jakiegoś innego wyjaśnienia, dzięki któremu nie musiałaby się obwiniać?

Wylądowała na ziemi, co pozwoliło jej ochłonąć na tyle, by nie posunąć się do wybicia magowi wszystkich zębów.
- Bo nie rozumiem! - wybuchnęła, nie odrywając od Kareona swojego spojrzenia. - Ludzie zabijają własnych przyjaciół, kiedy zostają do tego zmuszeni. Kiedy zostają zdradzeni, zaatakowani przez nich... cokolwiek! Nawet jeśli nie chcą, nawet jeśli cierpią i tak to robią, żeby nie zginąć. Ty mówisz mi, że mnie nie skrzywdzisz, niezależnie od tego, co ci zrobię. A przecież prawie się nie znamy. Ty mi to wyjaśnij!
Może i wszystko brzmiało bezsensownie, ale bolało jak jasna cholera, że sama nie potrafiła zdobyć się na podobne nastawienie. Że też dała się wciągnąć w tę rozmowę.
- Przecież to, to... - aż zabrakło jej słów.

Skwitowała jego wywód prychnięciem. Polubił ją? Na poważnie? Większość wolałaby ją chyba co najmniej z mostu zrzucić, a najchętniej osobiście zakopać w lesie, coby upewnić się, że zniknęła na dobre.
- Masz rację. Nie myślimy tak samo - rzekła z naciskiem, jakby wyjątkowo chciała podkreślić różnicę między nimi, ale przynajmniej z jej głosu zniknęło zdenerwowanie.
Może po prostu doszła do wniosku, że niczego tym sposobem nie osiągnie. Mag był uparty.
- Nie. Oszczędzę sobie wysiłku - mruknęła.
I były to ostatnie słowa na jakie się zdobyła, zanim położyła się na trawie i wbiła wzrok w przepływające nad jej głową chmury.

- A czego oczekiwałeś? Fajerwerków? To zwykły dzień jak każdy inny, oczywiście, że jest spokojnie - prychnęła z niedowierzaniem.
Dobrze, że na niego nie patrzyła, bo te jego uśmieszki byłby w stanie z powrotem doprowadzić ją do szału. Wpatrywanie się w jeden punkt na niebie uspokajało dziewczynę, chociaż tyle.
- Gdybym miała cię dość, to chyba odsunęłabym się możliwie najdalej, prawda? - odburknęła.
Pewnie sprawiała teraz wrażenie dziecka, któremu upadł na ziemię wyjątkowo wielki lizak.
- Zresztą... tak się składa, że znalazłam się tu pierwsza i nie mam zamiaru stąd iść przed tobą - oznajmiła z uporem.
Przyszła pierwsza, a więc pójdzie ostatnia. W innym przypadku musieliby ją zakuć w łańcuchy i wywlec siłą, ot i co.